hallvord.com > Blog > 2008 > July
Alf-Eivind om Vesle-Hans
Alf-Eivind er glad i høgtlesing og eventyr - i alle fall dei som ikkje er "for skummelt". Litt over tre år har han ingen problem med lange, kompliserte historier som Den grønne votten, Tommelise, Grantreet - og til og med eventyret over alle eventyr: Snedronningen! Det siste var sjølv far imponert over at han tok så godt imot.
Ein dag han var litt under tre og eit halvt år (lydfila er datert 6. mars 2008) hørte eg han fortelje sjølv - ei lang historie om ei teikning med mange streker og krusedullar på. Det dreide seg om Vesle-Hans (Wergeland-diktet han har sett på dokketeater) og etter kvart mange andre eventyr- og fantasi-skikkelser. Heldigvis klarte eg å få eit opptak av noko som likna - kan hende ikkje med same flyt og progresjon som før opptaksutstyret kom fram, men like fullt eit fantastisk glimt av rik, eventyr-nært barne-fantasi. Under er det transkripsjon, du kan og lytte til sjølve opptaket (merk at det tek litt tid å laste ned).
Transkripsjon av AEK sitt eventyr om Vesle-Hans - han referer stadig til teikninga si:
Der står det Vesle-Hans, og der står det kona til Vesle-Hans. Det er brevet mitt.
- hva gjorde VH da?
- Han finna en liten bjørn-unge, og liten bjørne-løve-unge.
- bjørne-løve-unge?
- Ja!
- Oi. Ble han redd da?
- Nei. Den var.. da .. da si bjørnungen.. da sier bjørnungen.. da sier bjørnungen INGENTING!
- Han sa ingenting?
- Nei. da sier bjørnungen ingenting. Og da hørte ikke han noe. Men da var han litt til.. da måtte han gå til skogen og finne kvist, og den stygge andungen.
- Fant han den stygge andungen også i skogen?
- Ja. Og da fant han kvister til bestemor. Som fløy ned. Men da kom han til reven. Og da kom han til lille bjørnungen og da kom han til lille bjørneløven.
- Traff han mange flere dyr da?
- Ja. Men han møtte en kantsasse.
- Kantsasse?
- Den heter kantsasse.
- Er kantsasse et dyr?
- Nei. Nå skal jeg skrive den der høyre, høyre. Sånn. Da møtte han en kantsasse som var til å leke med. Han leker med mange leker. Da gått han igjen. Da ropte han til den stygge andungen, vet du. Så da var den stygge andungen glad da han ropte på han der stygge andungen. Men da måtte stygge andungen gå til bestemors hus. Der står det bestemor sitt hus og der står det bestemor og der står det Vesle-Hans og der står det den lille bjørnungen og der står det løven som falt ned i trappene som var stor. Og da var Tommelise redd når den lille bjørnungen - som sa den var fin. Så det var den lille bjørnungen som falt ned i lille trappene som var til å skli ned. Og da var også Tommelise med. Så Tommelise sklir og sklir nedover trappene. Og da var .. men det var en gammal snille julenisse som også sklir.
Og da var hele skogen full av trær, på snøen på kvisten. Da møtte han en lite kone. Det var en gammel en, det var kona til Vesle Hans det. Det var som bor .. hun bor der på Vesle Hans sitt hus. Og hun bor sitt hus. Der står det bestemor sin hus til Vesle Hans. Og der står det til .. til .. brev til Matja Dise. Til Olafur Gunnar. Til Matja Dise. Det var sant. Da får jeg brette den.
Vi les nok langt meir for ungane enn dei fleste foreldre - og kan hende meir "avansert" litteratur - men det høyrest ut som vi gjer noko rett ;).